مواد فولادی تحت روش های مختلف فرآوری چه خواص و ویژگی های متفاوتی را می توانند به دست آورند؟

مواد فولادی می تواند انواع مختلفی از خواص و ویژگی های مختلف را تحت روش های مختلف پردازش به دست آورد. در اینجا برخی از درمان های اصلی و تأثیر آنها بر خواص و ویژگی های فولاد آورده شده است:
1. عملیات حرارتی:
کوئنچ: از طریق خنک شدن سریع، ساختار فولاد تغییر می کند و سختی و استحکام را افزایش می دهد، اما ممکن است چقرمگی را کاهش دهد.
تمپرینگ: بعد از خاموش کردن انجام می شود. از طریق گرمایش و خنک کننده آهسته، تنش خاموش شدن از بین می رود و چقرمگی با حفظ سختی خاص بهبود می یابد.
بازپخت: از طریق گرمایش و سرمایش آهسته، ساختار فولادی یکنواخت می شود، سختی و استحکام کاهش می یابد و انعطاف پذیری و چقرمگی بهبود می یابد.
2. آلیاژسازی:
افزودن عناصر آلیاژی: مانند کروم، نیکل، تنگستن و غیره، می تواند به طور قابل توجهی مقاومت در برابر خوردگی، سختی، استحکام و سایر خواص فولاد را بهبود بخشد. به عنوان مثال، عناصری مانند کروم به فولاد ضد زنگ برای بهبود مقاومت در برابر خوردگی اضافه می شود.
3. پردازش سرد:
کشش سرد و نورد سرد: این فرآیندها سختی و استحکام فولاد را از طریق تغییر شکل پلاستیک افزایش می‌دهند، اما انعطاف‌پذیری و چقرمگی را کاهش می‌دهند.
4. درمان سطحی:
گالوانیزه و پاشش: افزایش مقاومت در برابر خوردگی و کیفیت ظاهری فولاد.
درمان شات پینینگ: سطح فولاد با شات بلاست ضربه می خورد تا سختی سطح و استحکام خستگی را بهبود بخشد.
5. آهنگری و نورد:
آهنگری: تغییر شکل فولاد با ضربه زدن یا فشار برای افزایش چگالی و خواص مکانیکی.
نورد: فولاد از طریق یک آسیاب نورد به شکل مورد نظر فشرده می شود و در عین حال ساختار داخلی و عملکرد را بهبود می بخشد.
6-جوشکاری:
از طریق جوشکاری می توان اشکال مختلف فولاد را به یکدیگر متصل کرد و ساختارهای پیچیده ای را تشکیل داد. روش ها و پارامترهای مختلف جوشکاری بر عملکرد و ویژگی های اتصال تأثیر می گذارد.
این روش های تصفیه را می توان بر اساس ویژگی های اصلی فولاد، الزامات کاربرد، هزینه و سایر عوامل انتخاب و بهینه سازی کرد تا عملکرد جامع مورد نیاز را به دست آورد. علاوه بر این، با پیشرفت علم و فناوری، روش ها و فناوری های جدید فرآوری به طور مداوم توسعه و اعمال می شود و امکانات بیشتری را برای عملکرد و ویژگی های مواد فولادی فراهم می کند.